Ey adını aklıma mühürlediğim,
Ey sadrıma aşkını nakşeylediğim!
Ey sadrıma aşkını nakşeylediğim!
Çıkmaz mı yollarım sana,düşmezmi adım dudaklarına,
yitmek mi var uğrunda?
Söylesene bu kadarmı yasaksın bana?
Dudaklarının arasında kaderimin düğümleri çözülecekken bağrında susuşları süsleyen sevgili!
Aşkın kıblesi olan gözlerin şimdi kimin?
Firkatin yakıyor içimi, araf yalnızlığına düşüyor bedenim
Ve sen yoksun!
Her bir damla gözyaşım içimdeki sana dokunuyorda yaşanılması yasak olan aşka değdiriyor dilimi...
Cümlelerimin en titrek yerinde kırılıyor dilim.
Yüreğim kan revan,yüreğim giryan.
Sızıyorum yine geceye ve sızlıyor k/alemim, seni yazıyor diye.
Cümle cümle dirilip ,harf harf boğuluyor sevgim.
Geziniyorum otağında senden izinsiz ve sen(s)siz...
Meleklerin kanatlarına asıyorum umutlarımı
Dilim kıyamda yine baş koyuyor sevgim secdeye.
Duam olup akıyorsun geceme.
Bir gün düşerim belki yüreğine!
Böyle süre giden avuntularla sarıyorum senli yanlarımı.
Yaslarken yokluğuna başımı ,avuçlarıma gidişleri sıkıştıran sen!
Umuduma bile set ördüren sevgili !
Gidişler mi mutlu etti yoksa seni?
